:: ::

 
 
 

                                   

                                       Πρίν την Καταιγίδα

Σύννεφα μαύρα γεμάτος ο ουρανός. Πηχτό σκοτάδι. Λίγο πρίν τα μεσάνυχτα. Πρίν την καταιγίδα. Οι άπιστοι στέκονται προ των πυλών. Μας έχουν περικυκλώσει. Έχουν χαραγμένο στο μέτωπό τους το σημάδι του Κτήνους.

Θέλουν να κάψουν τους Φιλοσόφους. Θέλουν να γκρεμίσουν τους Ναούς. Θέλουν να σφάξουν τους Ιερείς. Θέλουν να καταστρέψουν τους βωμούς των Θεών. Θέλουν να μας υποδουλώσουν στο Κτήνος. Δεν ξέρουν τί τους περιμένει.

Οι γυναίκες ανάβουν τις φωτιές, θα ψήσουν τις σάρκες τους. Τα παιδιά πετάνε τα παιχνίδια τους, θα παίξουν με τα κεφάλια των απίστων. Οι Πολεμιστές ακονίζουν τα ξίφη τους, θα γδάρουν τις σάρκες των βεβήλων.

Σαλπίζει ο παιάν του Ιερού Πολέμου. Δεν περιμένουμε. Με μίσος επιτιθέμεθα στους απίστους. Τα μαύρα σύννεφα προμηνύουν την αιματηρή καταιγίδα. Οι κλαγγές των όπλων αντηχούν σε όλη την Ελλάδα.

Οι Ιερείς βρίσκονται από νωρίς στις επάλξεις του φρουρίου. Περιδιαβαίνουν τις πολεμίστρες. Εμψυχώνουν τους Έλληνες μαχητές. Οι Ελληνικές Ψυχές φυλάσσονται με ζήλο από την Φρουρά των Αθανάτων Θεών.

Ξαφνικά, ένας φίλος μου, λέει: Λυπάμαι, σας αφήνω απόψε, βρήκα πίστη σε νέο θεό εξ ανατολών, με περιμένουν...

-Έδωσες όρκο στους Αθανάτους Θεούς ότι η ψυχή σου ανήκει σε Αυτούς και μόνο σε Αυτούς, απάντησα.

-Ναί, αλλά όταν ορκίσθηκα δεν σκέφθηκα την ζωή μου και τα πλούτη που μου προσφέρουν οι ξένοι. Το χρήμα αλλάζει τους ανθρώπους. Μου υποσχέθηκαν ότι αν προσκυνήσω θα σωθώ από τις αμαρτίες μου. Ο φίλος μου άνοιξε μία πύλη για να εισέλθουν οι άπιστοι.

-Γιατί ανοίγεις την πύλη στον θεομίσητο εχθρό; ρώτησα. Προδίδεις τους Θεούς. Είσαι εχθρός των Θεών, σου αξίζει ο θάνατος.

Ω ξίφη των Θεών! για πόσο καιρό θα παραμένετε σιωπηρά; Ελάτε έξω να τα βουτήξετε στο αίμα των απίστων. Καταραμένος είναι αυτός που κρατά το ξίφος του μακριά από το αίμα των απίστων.

Ω Θεοί! κάψτε τα είδωλα του Κτήνους που μολύνουν τις ψυχές μας. Τυφλώστε τους. Έρχεται η ώρα που θα μιλήσει το μαστίγιο της Πίστεως, η φωτιά της Αληθείας, το ξίφος του Λόγου και ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης.

Οι Θεοί εμφανίζονται μέσα σε Πύρινο Άρμα. Οι Θεοί τράβηξαν τα ξίφη τους. Όλα τα έθνη συμμάχησαν με τους Έλληνες για να πολεμήσουν το Κτήνος.

Η νύχτα σχίζεται από την τρομερή φωνή του Παντοκράτορος Διός:

«Χωρίς έλεος. Χωρίς οίκτο η στρατιά των Θεών θα εξολοθρεύσει τους απίστους και τους αποστάτες. Θα πεθάνουν κατά χιλιάδες. Θα πνιγούν μέσα στο αίμα τους. Θα  φάνε τις σάρκες τους. Ας γίνει το αίμα τους ποτάμι για να ταξιδεύουν τα πλοία των Ελλήνων. Θα φτιάξουμε Πύρινη Ρομφαία από το Γένος των Ελλήνων και θα ξεσκίσουμε τις σάρκες των απίστων».

Τρόμος έχει καταλάβει τους απίστους. Ποιός μπορεί να αντέξει την φωτιά των Θεών; Ποιός δεν φοβάται τους Θεούς;

Αλλά εσύ φίλε μου, τώρα ούτε λατρεύεις ούτε φοβάσαι τους Θεούς. Αλλά πλανημένος οδηγείσαι μακριά και προσκυνάς τα είδωλα του Κτήνους.

Βλέπω τις αστραπές να σχίζουν το σκοτάδι. Βλέπω την Πύρινη Ρομφαία να διαπερνά τις καρδιές των απίστων. Βλέπω τα ποτάμια να πλημμυρίζουν από το αίμα των βεβήλων. Βλέπω τα πορνεία των απίστων να γκρεμίζωνται από την αγάπη των Θεών. Βλέπω τους απίστους να γονατίζουν και να δοξάζουν τους Θεούς. Το Κτήνος παραπαίει. Οι Ιερείς τού καταφέρνουν το θανατηφόρο κτύπημα.

Η πόλις των απίστων κατεστράφη. Τα λόγια και τα έργα της ήταν εναντίον των Θεών. Κατάρα στους απίστους! Έφεραν τον θάνατο επάνω τους. Κατάρα στους ασεβείς! Η Οργή των Θεών ξέσπασε επάνω τους.

Ήρθε η αυγή. Στο πεδίο της μάχης κείτονται νεκρά τα κορμιά των απίστων. Ο φίλος μου ήταν νέος και όμορφος. Τώρα είναι νεκρός και αιμόφυρτος. Δεν ήταν ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος. Οι Θεοί στέκουν άγρυπνοι τιμωροί των αποστατών.

Η ημέρα της εκδικήσεως ήταν πάντα στον Νού των Θεών. Κοίταξα γύρω, αλλά δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. Κάλεσα τους Θεούς, και η Δικαιοσύνη Τους με στήριξε. Καταπάτησαν τους ασεβείς. Τους τσάκισαν με την θεϊκή Οργή Τους. Ξεδίψασαν την Γή με το αίμα των απίστων.

Ω Ελλάς! οι άπιστοι θα κτίσουν τους Ναούς σου. Οι βέβηλοι θα σου παραδώσουν τα πλούτη τους. Γιατί όποιος δεν σε υπηρετήσει είναι καταδικασμένος να πεθάνει. Οι τύραννοι θα σε προσκυνήσουν. Θα δικάζεις τον Κόσμο όλο.

Το αίμα που έχυσαν οι άπιστοι, έφερε πάνω τους αίμα. Οι καταστροφές τους, τούς έφεραν καταστροφή. Η δύναμή τους, αντιμετωπίστηκε με δύναμη. Το μίσος τους, με περισσότερο μίσος.

 

 


 
     
 

© Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα