:: ::

                            Περί απονομής Ελληνικότητος

Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες ενός φαινομένου πολυτρόπου ερμηνείας της Ελληνικότητος. Λέμε τα τελευταία, διότι από την σύσταση του νεοβυζαντινού ρωμέϊκου κρατιδίου και μέχρι προσφάτως η ερμηνεία είχε δοθεί αποκλειστικά από το παρανόμως δικτατορεύον δόγμα των ναζωραίων.

Έλλην, μας είπαν οι εισβολείς ναζωραίοι, θα ονομάζεται από εδώ και στο εξής ο χριστιανός ορθόδοξος υπήκοος του «Ελληνικού» τους κράτους! Έκτοτε έχουμε το γνωστό μόρφωμα του «ελληνοχριστιανού». Με εξαίρεση το ιδιαίτερο καθεστώς των μουσουλμάνων Πομάκων της Θράκης των καθολικών της Σύρου και Ιονίων Νήσων κάθε Ελληνόπουλο διαποτιζόταν από τα γεννοφάσκια του με τα δύο αυτά συστατικά της ταυτότητός του. Το Ελληνικό αίμα και την «ορθόδοξη» ιουδαϊκή αίρεση των ναζωραίων.

Τις τελευταίες δεκαετίες είναι φανερός, στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας, ο αγώνας επαναπροσδιορισμού της ταυτότητος του Έλληνος. Το υπόδουλο επί αιώνες Έθνος βρήκε  την φωνή του στο ζήτημα της υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες και  θριαμβευτικά αποκήρυξε την βρισιά του χριστιανού.

Σε αυτήν ακριβώς την περίοδο εμφανίζονται πολλοί αυτόκλητοι ερμηνευτές της Ελληνικής ταυτότητος να μας εξηγήσουν το αυτονόητο. Θέλουν να μας πουν ποιός ονομάζεται Έλλην!

Σκοπός τους είναι να επιφέρουν σύγχυση και σύγκρουση ανάμεσα στους Έλληνες προτού αποκτήσουν συνείδηση της Μητρικής Ελληνικότητος. Αυτοί οι ερμηνευτές, φοβούμενοι ότι την αποτίναξη του υβριστικού ονόματος του χριστιανού θα επακολουθήσει και η εκδίωξη του χριστιανικού δόγματος από τα Ιερά Ελληνικά Εδάφη, επιδιώκουν να πατρονάρουν τον Έλληνα με θεωρίες του συρμού.

Μερικοί ερμηνευτές-πάτρωνες ορίζουν τον Έλληνα ως τον φορέα του προγονικού αίματος και τίποτε άλλο. Έτσι εντάσσουν ελαφρά τη καρδία και τον κάτοικο Ιωνίας, αλλά Τούρκο  υπήκοο και μουσουλμάνο στο θρήσκευμα, στο όμαιμον. Έτσι εντάσσουν και τον Σλαβομακεδόνα κάτοικο Σερβίας και Σκοπίων αλλά χριστιανό στο θρήσκευμα, όπως και τον  κάτοικο της Σικελίας, και καθολικό στο θρήσκευμα.

Φυσικά με αυτόν τον τρόπο εντάσσουν στους Έλληνες και τους ορκισμένους εχθρούς τους. Τους «ελληνοφάγους» χριστιανο-ορθόδοξους. Αυτοί οι πάτρωνες μάς ρίχνουν στάχτη στα μάτια αφού έτσι πάσα Ελληνική ορμή προσκρούει στο όμαιμον του ανατολίτη χριστιανού. Οι πάτρωνες του αίματος λένε στον Έλληνα ότι η φυλή είναι το κριτήριο Ελληνικότητος για να σώσουν έτσι τους φίλους τους ναζωραίους. Αύριο, όταν θα ζητάνε την Νέα Ρώμη από τους όμαιμους κατοίκους της Ιωνίας θα ξεχάσουν το όμαιμον και θα βάζουν μπροστά την προσφιλή τους «ορθοδοξία».

Άλλοι πάτρωνες της Ελληνικότητος, επειδή ξέρουν καλά ότι η φυλετική προπαγάνδα δεν φτάνει, προσπαθούν να δώσουν κύρος στην Ελληνικότητα ψάχνοντας βαθιά στην αχλύ της Ιστορίας, στους Πελασγούς και τους Δραβίδες, ακόμα και στα άστρα, άλλοι στον Σείριο, άλλοι στην Ανδρομέδα.

Το κατανοούμε χωρίς να ενστερνιζόμαστε την απελπισία και την απογοήτευση που βιώνουν στο σήμερα οι οπαδοί τους. Σκοπός των πατρώνων είναι μια γραφική, ακίνδυνη προϊστοριολατρεία, ένα όπιο που δρα με μαγικές βουτιές στο παρελθόν.

Αυτά ήταν πάντα τα χαρακτηριστικά όσων δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε και δεν  περιμένουν τίποτε από το μέλλον. Νομίζουν στην πλάνη τους ότι η γνώση της Ιστορίας και μόνο θα τονώσει το εθνικό φρόνημα, αλλά καταλήγουν οι ίδιοι απωλεσθέντα πρόσωπα στο βάθος της.

Όσοι εξ αυτών δεν αναπαράγουν μυθοπλασίες, παρουσιάζονται εντελώς ανίκανοι να αρθρώσουν ένα κοινωνικό πρόταγμα, μία λύση για τα δεινά του Έθνους.

Οι κοινωνίες ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση της καταστροφής που επέφερε η λαίλαπα του μονοθεϊσμού, τις δε ιστορικές περιηγήσεις τις αφήνουν για αυτούς που έχουν λυμένα τα προβλήματά τους.

Άλλοι πάτρωνες της Ελληνικότητος, θέλοντας να αναχαιτίσουν το κίνημα της Επανελλήνισης  που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε αποτίναξη της ιουδαϊκής αιρέσεως των ναζωραίων, ανεμίζουν την σημαία της Ελληνικής παιδείας και γλώσσης.

Θέλουν να μετατρέψουν την οργή του πονεμένου Ελληνικού λαού για αυτοθέσμιση σε αναγνωστικό και μαθητικό κοινό για τις αίθουσες και τα βιβλία τους. Επιδιώκουν με τον πιο πονηρό τρόπο να κάνουν τα όνειρα της Ελευθερίας, της φυσικής ζωής, του Ωραίου, της Σοφίας, του Αληθινού της Θρησκείας, σε βιβλιοφαγία και μαθητεία.

Διατείνονται ότι μόνον η μελέτη της Ελληνικής Γραμματείας ή της Γλώσσης ορίζει την Ελληνικότητα και ότι μετά, όλα θα πάρουν μαγικά τον δρόμο τους. Δεν μπορούν όμως οι λαλίστατοι αυτοί πάτρωνες να μας πουν γιατί δεν μιλούσαν αρχαία Ελληνικά οι κλέφτες και οι αρματωλοί όταν θέλοντας να ζήσουν Ελληνικά, εκδίωξαν τον ανατολίτικο δεσποτισμό.

Δεν μας λένε γιατί οι φιλέλληνες δυτικοί δεν έγιναν Έλληνες κατά βίον παρά την Ελληνική παιδεία τους όταν λήστευαν την χώρα μας. Δεν μας λένε γιατί ούτε οι χριστιανοί παρ’ όλη την Ελληνική Γραμματεία που μελέτησαν παρέμειναν απηνείς διώκτες του Ελληνισμού.

Οι πάτρωνες της Παιδείας κρύβουν επιμελώς, ότι η ιδιοποίηση του πνευματικού πλούτου του Ελληνισμού, δεν  μετατρέπει σε Έλληνες τους βαρβάρους.

Άλλοι πάτρωνες της Ελληνικότητος δίνουν τον ορισμό της στα μακρινά άστρα, περιμένοντας την λύτρωση από τον Ουρανό ταυτιζόμενοι με κάθε ανατολίτικο μεσσιανισμό, ξένο στην Ελληνική σκέψη και πρακτική.

Αποδεχόμενοι την Θεία Πρόνοια φτιάχνουν συμπαντικούς πολέμους μέσα στο μυαλό τους και αποδίδουν το κοινωνικό γίγνεσθαι σε Ουράνιες συμμαχίες και διαρρήξεις. Σε αυτούς ευχόμαστε όταν βαρεθούν να περιμένουν να βρουν τον τρόπο να επιστρέψουν στις ουράνιες πατρίδες τους.

Τέλος υπάρχουν και οι πάτρωνες-ερμηνευτές που ταυτίζουν την Ελληνικότητα με τα χώματα και την πατρίδα, δεχόμενοι έτσι στον ορισμό της Ελληνικότητος όχι μόνον τον χριστιανό εισβολέα αλλά και τον μετανάστη και τον τουρίστα διαρκείας. Αυτοί έχουν σκοπό να εξισώσουν κάθε αλλόδοξο με τον Έλληνα θρησκευτή ώστε να υποβιβάσουν την παλιγγενεσία του Έθνους σε αίτημα μιάς μειονότητος.

Μας λένε ότι τα χώματα θα ξαναγεννήσουν τον Έλληνα άνθρωπο. Υπόσχονται ότι τα μιασμένα από τον κατακτητή χώματα θα παράγουν υγιείς καρπούς. Υπόσχονται υγιείς καρπούς για να μην παραδεχτούν την βλάβη που έχει επιφέρει η αφύσικη μονοθεϊστική κατοχή στον οργανισμό μας.

Αν αυτά τα χώματα, χωρίς την νουθεσία των Ιερέων και Φιλοσόφων, χωρίς την προστασία Βωμών και Ναών, δεν κατάφεραν να αποβάλουν μαζί με τον τούρκο δεσπότη και τον βυζαντινό συνεταίρο του, τί μπορούν να κάνουν σήμερα που η παρθένα φύση ερημώθηκε;

Γιατί αυτοί οι πάτρωνες δεν λένε ανοικτά ότι δεν θέλουν να αναπνεύσουν τα Ελληνικά χώματα καθαρό αέρα αλλά θέλουν να τα αφήσουν στην εμπορική εκμετάλλευση των ναζωραίων εργοδοτών τους;

Ο στόχος όλων αυτών των πατρώνων του Ελληνισμού είναι να ποδηγετήσουν το Κίνημα του Έθνους σκορπώντας σύγχυση και διάλυση. Αποφεύγοντας να δουν την Θεολογική Αλήθεια κάνουν την Ελληνικότητα ένα σεντόνι που οφείλει μόνο να κρύβει την γύμνια τους. Άλλοι «ελληνοπατέρες» το τεντώνουν, άλλοι το ράβουν, άλλοι το μπαλώνουν, για να ταιριάζει στα κακοφτιαγμένα σώματά τους.

Είναι τόσο πεπεισμένοι ότι αυτοί κατέχουν τον ορισμό της Ελληνικότητος, που την απονέμουν και την αφαιρούν κατά βούληση. Καταφέρνουν να θέτουν τις Ελληνικές ομάδες σε σύγκρουση για να μην πολεμούν τον ναζωραίο κατακτητή και να σπέρνουν την αμφιβολία και την ανασφάλεια στους Έλληνες με τον διχασμό.

Ποιός όμως είναι ο ορισμός της Ελληνικότητος που δεν θέλουν να γνωρίζουν οι Έλληνες; Έλλην κατά τα πάτρια δικαιούται να ονομάζεται ο κάτοχος του Ελληνικού Έθους. Ο κληρονόμος, φορέας και συνεχιστής του ήθους της Ιεράς Παραδόσεως.

Έλλην είναι ο εκφραστής της Ελληνικής Κοσμοαντιλήψεως, της Ελληνικής στάσεως Ζωής, του Ελληνικού τρόπου εν γένει όπως διδάχθηκε και παραδόθηκε από τους Έλληνες Ιερείς και Ελληνίδες Ιέρειες μέσα από τα συντρίμμια του ξένου ζυγού.

Οι επαναλαμβανόμενοι, επί σειρά γενεών, τρόποι και συνήθειες ορίζουν το Ελληνικό Ήθος και τον φορέα του, τον Έλληνα. Οι Εορτές, οι Τελετές, οι τοπικές Λατρείες, τα Έθιμα, και τα Ήθη όπως ορίζονται από την Ελληνική Θρησκευτική Παράδοση μορφώνουν και ηθικοποιούν τον Έλληνα άνθρωπο.

Μόνον ο πυλώνας της Ελληνικής Λατρείας των Ολυμπίων Θεών και Θεαινών είναι ο καθ’ ύλην και κατ’ ουσίαν αρμόδιος να παράγει και να προάγει το Ελληνικό Έθος, την Κοσμοαντίληψη, την συγκεκριμένη στάση Ζωής.

Όποιος μιλώντας για Ελληνισμό δεν αντιλαμβάνεται τον κυρίαρχο ρόλο της Ελληνικής Θρησκείας στην οικοδόμηση του Ελληνικού φαντασιακού αρνείται ασύστολα τον Έλληνα άνθρωπο, το Έθνος, την Πατρίδα και τους Θεούς.

Η Ελληνική Θρησκεία πολεμάει αδιάκοπα κάθε ανθελληνική προσπάθεια που αποσκοπεί σε συμβιβασμούς, εκπτώσεις και υποχωρήσεις σε θέματα Ιεράς Παραδόσεως και Θρησκείας.

Τιμούμε τους Προγόνους σημαίνει ότι τιμούμε και τους Θεούς που λάτρευαν οι Πρόγονοι. Οι τέχνες, οι επιστήμες, ο αθλητισμός, η δημοκρατία είναι παράγωγα ενός συγκεκριμένου Έθους, μίας συγκεκριμένης στάσεως ζωής. Αυτής ακριβώς της Θρησκευτικής Ελληνικής Παραδόσεως των Ολύμπιων Θεών και Θεαινών.

Διατηρούμε το βλέμμα μας στο Ιερό παρελθόν, σε έναν συνεχή διάλογο με το παρόν, για να μορφώσουμε το κοινωνικό πρόταγμα του μέλλοντος.

Έλλην νοείται ο θρησκευτής, κατά τα ειωθότα και νομιζόμενα, ως Ιερέας του οίκου του, ως συμμετέχων στις Δημόσιες Εορτές των Ελληνικών Κοινοτήτων και ως κοινωνικός Μαχητής για την διάδοση και διατήρηση των Ελληνικών Παραδόσεων στην αυθεντική μορφή τους.

Είναι αίτημα αδιαπραγμάτευτο η δημιουργία Κοινοτήτων για την παίδευση και ανάδειξη των μελλοντικών Ιερέων και της Ιερατικής Τέχνης της Πίστεώς μας. Η Ελληνικότητα για να απονεμηθεί πρέπει πρώτα να κερδηθεί. Δεν νοείται Ελληνικότητα σήμερα χωρίς επίσημη Θρησκεία με εκπαιδευμένους Ιερείς και Ιερούς Τόπους.

Η Ελληνικότητα δεν υπάρχει σήμερα για να ιδιοποιείται και να διαμοιράζεται από κανέναν. Χάθηκε με την σφαγή των Ιερέων και Ιερειών της.  Απωλέσθηκε με τον διωγμό των ερμηνευτών της Φιλοσόφων και την παράδοση στην πυρά των Ιερών Βιβλίων και την βεβήλωση των Ναών της από την χριστιανική νόσο.

Όμως, μόνον όταν επανακτήσουμε τα απωλεσθέντα αγαθά από τους σφαγείς και λωποδύτες ναζωραίους θα μπορέσουμε να την επαναστήσουμε. Η Ελληνική Θρησκεία στέκεται στην πρώτη γραμμή μάχης για την επανάκτηση των Ιερών Τόπων και την επιστροφή των λειτουργών τους.

Να γιατί δεν μιλάμε για «όμαιμον» αφού αυτό είναι χριστιανικά νοθευμένο. Μόνο ο εμμένων πιστά στην Ελληνική Παράδοση μπορεί να μάχεται κατά της χριστιανικής τοξίνης. Να γιατί δεν μιλάμε για «πατρίδα» αφού δεν έχουμε κοινή πατρίδα με τον ναζωραίο κατακτητή. Πατρίδα μας είναι μόνον τα καθαγιασμένα από το μίασμα χώματα των Βωμών, Εστιών και Ιερών Ναών μας.

Να γιατί δεν μιλάμε για «παιδεία» και «πολιτισμό». Αυτά είναι παράγωγα αποκλειστικά του Ελληνικού Έθους και όχι του ρωμιού.

Να γιατί δεν μιλάμε ούτε για δημοκρατία χωρίς δημοκράτες. Γιατί η αρετή της ευθύνης και πειθαρχίας πηγάζει από το Έθος του σεβασμού των Πολιούχων Θεών της Πόλεως. Αυτό την διακρίνει από τα ένστικτα του απαιδεύτου και αξέστου όχλου της δικτατορίας των ναζωραίων.

Σήμερα η συμμετοχή στα κοινά για τον Έλληνα νοείται μόνο στα Ελληνικά Εθιμοτυπικά. Ενώ η πολιτική συμμετοχή είναι μόνο σε εμπόλεμη κατάσταση, ιδεολογικά και κοινωνικά.

Να γιατί δεν μιλάμε για ουρανόθεν απελευθέρωση. Αν η Θεία Πρόνοια μάς τιμώρησε να απωλέσουμε την Ελευθερία μας από την καταστροφική μανία του ζηλιάρη ναζωραίου ψευτοθεού, η ίδια τώρα μεριμνά να την πάρουμε πίσω από τα χέρια του.

Όσο πιο δύσκολος ο δρόμος, τόσο πιό θεάρεστο το έργο μας. Οι Θεοί, οι Ήρωες, οι Πρόγονοι, οι Ιεροφάντες με αδημονία θα σταθούν στον ενάρετο Ηράκλειο Άθλο: Την αποκατάσταση της Ουράνιας Ευδαιμονίας στα ανθρώπινα πράγματα.

Οι Θεοί ημών μεθ’ ημών

Μεγιστίας

7^η Ισταμένου μηνός Γαμηλιώνος του έτους 2780 μετά πρώτην Ολυμπιάδα