:: ::

                                           Άγκιτ-Προπ 

Η τελειοποίηση στον ψυχολογικό πόλεμο και η καθημερινή εξάσκηση στην συναισθηματική μηχανική θα φέρει το ποθητό αποτέλεσμα. Χωρίς θεωρητική και πρακτική κατάρτιση, δεν θα νικήσουμε τα συναισθήματα του εχθρού.

Σε αυτό το αρχείο θα καταγράφεται η συλλογή πείρας από προπαγανδιστικές εκστρατείες, θα αναπτύσσωνται νέες τεχνικές, και θα ανταλλάσσωνται απόψεις για την επίλυση των πολυπλόκων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες προπαγανδιστές.

H αλληλοβοήθεια και η ιδεολογική μέριμνα των Ελληνικών άγκιτ-προπ ανά τον κόσμο θα εξασφαλίσει την νίκη στον αιματηρό ιδεολογικό πόλεμο που διεξάγεται για την επιβίωση του Ελληνισμού.

1.   Εκτροχιασμός προκαταλήψεων

Για να συντριβεί η μισελληνική προπαγάνδα οι Έλληνες προπαγανδιστές οφείλουν να κατανοήσουν την έννοια της διαχειρίσεως εικόνων, λέξεων και συναισθημάτων. Να κατανοήσουν πώς λειτουργεί η ανθρώπινη μηχανή δημιουργίας προκαταλήψεων, και να την αποσυναρμολογήσουν.

Ψυχολογικά πειράματα έχουν αποδείξει ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένας συσχετισμός μεταξύ μιάς επαναλαμβανομένης λέξεως, μιάς επαναλαμβανομένης εικόνος, και μιάς κοινωνικής αντιδράσεως. Η επανάληψη αυτού του συνδυασμού δημιουργεί μία συγκεκριμένη προκατάληψη.

Όταν οι Έλληνες αντιμετωπίζουν τον χλευασμό των ναζωραϊκών μμε επειδή αντιστέκονται στους αλλοφύλους και αλλοθρήσκους εισβολείς, πρέπει να εστιάσουν πρώτιστα την προσοχή τους στα ναζωραϊκά μμε και στους υποστηρικτές των εισβολέων. Από εκεί αντλούν δύναμη και αποθρασύνονται οι εισβολείς.  

Επειδή διάφορα καθάρματα υπό το προσωπείο του ανθρωπισμού υποστηρίζουν την εισβολή αλλοφύλων και αλλοθρήσκων, αρκετοί Έλληνες πράττουν το λάθος να κάνουν έκκληση στους νόμους περί λαθρομεταναστεύσεως, στον κίνδυνο δημογραφικής αλλοιώσεως, και στον πατριωτισμό(!!) των διοικητικών αρχών, προκαλώντας εκ νέου την χλεύη των μισελλήνων «ανθρωπιστών». Οι εκκλήσεις στην λογική, στους νόμους, στον πατριωτισμό δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Σημασία έχει η κατάκτηση του συναισθηματικού κόσμου των εχθρών μας. Οι Ελληνικοί νόμοι παραλύουν όταν ο δικός μας συναισθηματικός κόσμος είναι υπόδουλος στον εχθρό.    

Ας εξετάσουμε πώς απέκτησαν δύναμη οι μισέλληνες «ανθρωπιστές» και «αντιρατσιστές» που καθυβρίζουν καθημερινώς το Ελληνικό Έθνος. Θα εξετάσουμε ένα παράδειγμα δημιουργίας ανθελληνικών προκαταλήψεων. Και μετά θα στρέψουμε τα ίδια θανατηφόρα βέλη, κατά των εχθρών μας.

Ένα ελληνόπουλο βλέπει στην τηλεόραση μία εικόνα από Έλληνες που προσπαθούν να απωθήσουν τους αλλοφύλους και αλλοθρήσκους εισβολείς. Ένας ναζωραίος εκφωνητής ειδήσεων χαρακτηρίζει τους Έλληνες ρατσιστές, ενώ τους εισβολείς θύματα ρατσισμού. Συγχρόνως το ελληνόπουλο ακούει για διάφορες «ανθρωπιστικές» οργανώσεις που διαδηλώνουν υπέρ των εισβολέων. Ακούει για «δημοκρατικούς» πολίτες που αντιδρούν σε κάθε απέλαση των εισβολέων. Στο μυαλό του νεαρού Έλληνος έχει συνδεθεί μία εικόνα(Έλληνες αγωνιστές), ένας αρνητικός χαρακτηρισμός(ρατσιστές), και μία αρνητική κοινωνική αντίδραση(αποδοκιμασία). Αυτή είναι η εξίσωση της προκαταλήψεως. 

Το νεαρό Ελληνόπουλο θα δημιουργήσει την προκατάληψη ότι όποιος υποστηρίζει τους Έλληνες είναι ρατσιστής, ενώ όποιος υποστηρίζει τους εισβολείς είναι ανθρωπιστής. Αισθανόμενο ενοχές, θα αρχίσει να αυτολογοκρίνει τις σκέψεις και την συμπεριφορά του. Κάθε φορά που θα έρχεται σε επαφή με το σύμπλεγμα εικόνα-χαρακτηρισμός-κοινωνική αντίδραση, θα αισθάνεται πόνο. Θα αισθάνεται ότι τιμωρείται. Και θα αποζητά την λύτρωση από αυτόν τον πόνο δια της συμπλεύσεως με το στρατόπεδο των μισελληνικών καθαρμάτων. Διότι εκεί θα το επιβραβεύσουν συναισθηματικώς δίνοντάς του τον τίτλο του ανθρωπιστού, και όχι του ρατσιστού.    

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο εχθρός κτύπησε στον συναισθηματικό του κόσμο και του προκαλεί ένα είδος εξηρτημένου ανακλαστικού. Δια της εκστομίσεως της λέξεως ρατσιστής, το ελληνόπουλο διδάσκεται από τα ναζωραϊκά μμε να αισθάνεται αυτομάτως ενοχή. Συνδέθηκε ο όρος με το αίσθημα της κοινωνικής αποδοκιμασίας και την εικόνα του Έλληνος πολεμιστού.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται το λάθος των Ελλήνων. Δεν ανέλυσαν σωστά την μηχανή δημιουργίας ενοχών του εχθρού. Δεν αντεπετέθησαν με τα ίδια όπλα. Σε μία τέτοια κατάσταση όσα λογικά επιχειρηματα και αν χρησιμοποιήσει ένας Έλλην προπαγανδιστής, θα πέσουν στο κενό. Δεν πρόκειται να πείσει τους Έλληνες να μην αισθάνωνται ένοχοι, από την στιγμή που αυτές οι εικόνες επαναλαμβάνονται καθημερινώς από τα ναζωραϊκά μμε.

Τα επιχειρήματα δεν κατανικούν τα συναισθήματα. Αυτό το ήξεραν όλοι οι αρχαίοι Έλληνες ρήτορες. Η λογική δεν είναι το κατάλληλο φάρμακο δια την θεραπεία της ενοχής. Όταν ο εχθρός μας ενσταλάζει ενοχές, δεν επιτρέπεται να απαντούμε δια λογικών επιχειρημάτων. Δεν καθορίζουν οι σκέψεις τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα καθορίζουν τις σκέψεις.

Όσες δολοφονίες, ληστείες, βιασμούς και αν διαπράξουν οι εισβολείς, ο Έλλην δεν πρόκειται να αντιδράσει δυναμικώς διότι απλούστατα ο ενυπάρχων ψυχικός μηχανισμός μάχης ή φυγής(fight or flight response) υποσυνείδητα του δίνει εντολή να υποχωρήσει. Να σωπάσει, για να μην τον αποκαλέσουν «ρατσιστή». Ο ψυχικός πόνος από την ενοχή φθάνει σε σημείο να υπερνικά ακόμη και το ένστικτο αυτοσυντηρήσεως. 

Όσο δεν αλλάζει ο μηχανισμός δημιουργίας προκαταλήψεων, όσο οι Έλληνες προπαγανδιστές δεν αλλάζουν τις μεταβλητές στην εξίσωση της προκαταλήψεως, οι Έλληνες είτε θα σιωπούν, είτε θα αντιδρούν χλιαρώς εμπρός στην εισβολή αλλοφύλων και αλλοθρήσκων. Το υποσυνείδητο του ανθρώπου κάνει ό,τι έχει συνηθίσει να κάνει. Δεν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση αν εμείς δεν το ταΐσουμε διαφορετικό ψυχικό υλικό.  

Η επέμβαση στην εξίσωση γίνεται αλλάζοντας είτε την εικόνα, είτε τον χαρακτηρισμό, είτε την κοινωνική αντίδραση. Ή καλύτερα, και τους τρείς όρους της εξισώσεως.

Η μη κατανόηση της τεχνικής εκτροχιασμού προκαταλήψεων(jam and derail technique), εξηγεί το γιατί αρκετές Ελληνικές οργανώσεις δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να τσακίσουν τους ελληνόφωνους υπερασπιστές των εισβολέων.

Ας εστιάσουμε στο γιατί συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα άτομο που υποστηρίζει τους εισβολείς. Υπάρχει βεβαίως μία μειοψηφία εμμίσθων μισελληνικών καθαρμάτων που πωλεί «αντιρατσισμό» για λόγους βιοπορισμού. Αλλά η πλειοψηφία των «αντιρατσιστών» άγεται και φέρεται από τις εντυπώσεις που δέχεται. Είναι αιχμάλωτη της μισελληνικής προπαγάνδας.

Όταν τίθεται το ζήτημα των αλλοφύλων και αλλοθρήσκων εισβολέων, ο τυπικός «αντιρατσιστής» ενεργοποιεί δύο αυτομάτους συνειρμούς. Πρώτον απολαμβάνει μία συναισθηματική δόση ευεξίας ότι «συμπλέει με τους πολλούς, τους ανθρωπιστές», και δεύτερον ότι αποδοκιμάζει «τους λίγους, τους κακούς, τους ρατσιστές».

Στην πραγματικότητα ο τυπικός «αντιρατσιστής» δεν σκέφτεται και πολύ. Απλώς αντιδρά σαν αυτόματο σε μία προκατασκευασμένη εικόνα, σε ένα συναισθηματικό κύκλωμα. Απολαμβάνει το συναισθηματικό βραβείο που του χορηγείται από τα ναζωραϊκά μμε. Μόλις εξωτερικεύσει τις «αντιρατσιστικές» του ανοησίες, αναμένει την συναισθηματική απόλαυση που του προσφέρει απλόχερα ο ναζωραϊκός περίγυρος, ασχέτως αν οι εισβολείς τον βιάζουν, τον κλέβουν, τον αφήνουν άνεργο.

Ο «αντιρατσιστής» είναι ένα πρόβατο. Φοβάται να μείνει μόνος του. Φοβάται να πεί την γνώμη του. Θέλει να πάει με το πλήθος, τους πολλούς, να θαφτεί μέσα στην αγελαία δειλία τους. Και αντί να υποφέρει μία βασανιστική κρίση συνειδήσεως, εκτοξεύει δεξιά και αριστερά «αντιρατσιστικές» πομφόλυγες, για να δείξει ότι και αυτός είναι με την μόδα.

Λόγω ότι κατατρύχεται από ενοχές, υποφέρει από γνωστική ασυμφωνία. Οι πολιτικές του απόψεις δεν συμφωνούν με τα συναισθήματά του. Γνωρίζει καλώς ότι δεν πρέπει να υποστηρίζει τους εισβολείς εις βάρος των Ελλήνων, αλλά θα προσαρμόσει τις απόψεις του να συμφωνούν με τα συναισθήματά του. Αυτή είναι η βασική λειτουργία της μηχανής δημιουργίας προκαταλήψεων.

 Ας δούμε πώς θα τσακίσουμε αυτές τις ανθελληνικές προκαταλήψεις δημιουργώντας αντίστροφες προκαταλήψεις. Το κυριότερο πράγμα που πρέπει να διδαχθεί ο Έλλην προπαγανδιστής είναι να χρησιμοποιεί την ανθρώπινη μηχανή δημιουργίας προκαταλήψεων υπέρ του Ελληνισμού.

Η μηχανή δημιουργίας αυτομάτων συναισθηματικών αντιδράσεων όταν δεχθεί διαφορετικό υλικό, θα δώσει διαφορετικά αποτελέσματα. 

Η «αντιρατσιστική» (διάβαζε ανθελληνική) προκατάληψη συντρίβεται όταν εισάγουμε μία διαφορετική, προκατασκευασμένη συναισθηματική αντίδραση, στον ψυχικό κόσμο των Ελλήνων. Η ψυχολογία διδάσκει ότι αν δια της επαναλήψεως συνδέσουμε δύο άσχετες καταστάσεις μεταξύ τους, τότε τα συναισθήματα που νοιώθουμε για την μία κατάσταση μεταφέρονται στην δεύτερη. Συγκεκριμένα μεταφέρεται το πιό δυνατό συναίσθημα στο πιό αδύναμο. Συγχρόνως οι άνθρωποι λειτουργώντας δια της συναισθηματικής μιμήσεως, αισθάνονται ό,τι αισθάνεται ο περίγυρός τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι νοιώθουν ντροπή όταν αντιλαμβάνονται ότι δεν αισθάνονται όπως και η υπόλοιπη αγέλη.        

Ο εκτροχιασμός επιτυγχάνεται με επαναλαμβανομένη έκθεση των μισελλήνων «αντιρατσιστών» σε εικόνες, λέξεις, και κοινωνικές αντιδράσεις, που θα συνδέουν το πρότυπό τους με τους χειρίστους εγκληματίες.

Θα δημιουργήσουμε εικόνες «αντιρατσιστών», οι οποίοι θα χαρακτηρίζωνται δουλέμποροι, εγκληματίες, μισέλληνες, ρατσιστές, και οι οποίοι θα δέχωνται αποδοκιμασίες από τους φίλους, τις οικογένειές τους, και κυρίως από τους αλλοδαπούς.

Δεν έχει σημασία το ότι αυτές οι εικόνες προς το παρόν δεν αντανακλούν την πραγματικότητα. Σημασία έχει να εισβάλλουμε στον συναισθηματικό κόσμο του «αντιρατσιστού» και να διακόψουμε την παροχή συναισθηματικής απολαύσεως. Να τον κάνουμε να νοιώσει συναισθηματικό πόνο βλέποντας την εικόνα του να καταρρακώνεται.

Συγχρόνως τα τηλεοπτικά μηνύματα θα δείχνουν κακοποιημένους Έλληνες, και τί έχουν υποστεί από τους εισβολείς. Στους υποστηρικτές των εισβολέων θα αποδίδωνται εγκληματικές ιδιότητες που κάθε άνθρωπος θα ντρεπόταν να κατείχε.

Ο «αντιρατσιστής» διψά για επιβράβευση από τον περίγυρό του, θέλει να πάρει την συναισθηματική του δόση. Εμείς του γκρεμίζουμε την εικόνα που έχει για τον εαυτό του, αυτή του ανθρωπιστού. Αντί για συναισθηματική επιβράβευση τού προκαλούμε φρικτούς συναισθηματικούς πόνους. Τον παριστάνουμε ως ένα απάνθρωπο κτήνος.  

Όταν ο υποστηρικτής των εισβολέων βλέπει στην οθόνη τον εαυτό του να μισείται από συνηθισμένους ανθρώπους, η συναισθηματική μίμηση εξασφαλίζει ότι το ίδιο θα αισθανθεί και αυτός! Υποσυνειδήτως. Αυτή η εικόνα του διακόπτει αμέσως την συναισθηματική απόλαυση. Αρχίζει να αισθάνεται ενοχές, αμφιβολία και συναισθηματικό πόνο.

Σιγά-σιγά αποδομείται η ανθελληνική προκατάληψη. Θα πάρει χρόνο. Θα χρειαστούν αρκετές επαναλήψεις. Αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι έτσι ακριβώς δημιουργήθηκαν και οι ανθελληνικές προκαταλήψεις. Δια της επαναλήψεως εικόνων, λέξεων και προκατασκευασμένων κοινωνικών αντιδράσεων. Εμείς πρέπει να κάνουμε την αντίστροφη διαδικασία. 

Ο «αντιρατσιστής» δεν χρειάζεται να πιστέψει ότι ο περίγυρός του τον αντιπαθεί και ότι είναι ένα τόσο σιχαμερό πλάσμα. Ούτε χρειάζεται να το συνειδητοποιήσει. Αρκεί να εκτίθεται κατ’ επανάληψιν σε εικόνες αποδοκιμασίας του προτύπου του, χωρίς την χρήση λογικών επιχειρημάτων.

Ας δούμε ένα απλούστερο παράδειγμα. Σε αρκετές διαφημίσεις εταιριών παραγωγής αλκοόλ βλέπουμε παρέες χαρούμενων νεαρών σε κέντρα διασκεδάσεως με όμορφες κοπέλες, να χαμογελούν ενώ πίνουν αλκοόλ. Η όλη εικόνα στέλνει το μήνυμα ότι ο νεαρός που πίνει γίνεται αποδεκτός στην παρέα. Είναι μία ευχάριστη προσωπικότης. Οι εταιρείες αλκοόλ δημιουργούν εσκεμμένως τον συνειρμό διασκέδαση-ερωτοτροπία-μπαρ-αλκοόλ-κοινωνική αποδοχή.

Αν όμως σε μία διαφήμιση δείξουμε έναν νεαρό που έχει πάει σε ένα μπαρ με την παρέα του και την κοπέλα του, και όταν αρχίζει να πίνει αλκοόλ αμέσως η κοπέλα του κάνει έναν έντονο αρνητικό μορφασμό, η δε παρέα του εκφράζει την αποδοκιμασία της εντόνως διότι τούς χαλά την διασκέδαση, τότε αυτομάτως ο νεαρός τηλεθεατής θα τιμωρείται συναισθηματικώς κάθε φορά που θα του έρχωνται στο μυαλό οι λέξεις μπαρ-αλκοόλ. Θα συνδέσει το μπαρ και το αλκοόλ με την κοινωνική αποδοκιμασία, με την απώθηση της ερωτικής του συντρόφου.

Αυτή η τεχνική είναι πολύ πιό αποτελεσματική από τις διαφημίσεις που τονίζουν τον κίνδυνο τροχαίου δυστυχήματος λόγω καταναλώσεως αλκοόλ. Ένας νεαρός περισσότερο νοιάζεται μήπως χάσει την κοπέλα του παρά για το αν θα προκαλέσει τροχαίο ατύχημα.

Είμαστε έρμαια των βασικών μας ενστίκτων τα οποία στην προκειμένη περίπτωση ξεκινούν από τους απλοϊκούς κανόνες που εδράζονται στην αρχή της επαναλήψεως της ηδονής και της αποφυγής του πόνου.

Μόλις αρχίσει να νοιώθει συναισθηματικό πόνο και ενοχές ο «αντιρατσιστής», θα αναγκαστεί να αλλάξει απόψεις ώστε να συμφωνούν οι απόψεις του με τα νέα συναισθήματα που νοιώθει. Μόνον έτσι θα αποφεύγει την συναισθηματική τιμωρία. Ακόμη και αν θέλει να υποστηρίξει τους εισβολείς δεν θα το κάνει ανοικτά γιατί θα φοβάται να μην τον κακοχαρακτηρίσει ο κοινωνικός περίγυρος. Θα αρχίσει να αυτολογοκρίνεται.

Η προπαγανδιστική μας εκστρατεία πρέπει να στοχεύει κυρίως τα συναισθηματικά βραβεία που απολαμβάνει ο «αντιρατσιστής» όταν εκφράζει τον μισελληνισμό του.  

Ο «αντιρατσιστής» πρέπει να βλέπει στα τηλεοπτικά μηνύματα ότι τον μισούν όλοι. Κυρίως να τον μισούν οι ξένοι. Οι αλλοδαποί να τον φτύνουν. Να τον θεωρούν φονιά της δικής τους κουλτούρας. Να τον θεωρούν τύραννο. Τους στερεί την πατρίδα, την ελευθερία. Τους εκμεταλλεύεται. Τους πίνει το αίμα.   

Ας δούμε ένα άλλο παράδειγμα. Ένας εκπρόσωπος των ταλιμπάν παρουσιάζεται σε τηλεοπτικό διάγγελμα. Το μήνυμα που στέλνει περίπου γνωστό: «ο Αλλάχ θα τιμωρήσει τους απίστους, εμείς οι ταλιμπάν εκπροσωπούμε το ισλάμ, θα γίνουμε μάρτυρες αυτοκτονώντας με βόμβες, είμαστε οι καταπιεσμένοι-είστε οι καταπιεστές», κλπ.

Ένας Έλλην προπαγανδιστής δεν επιτρέπεται να κάνει λογική συζήτηση με ένα τέτοιο άτομο αν πρόκειται να του αλλάξει τις απόψεις. Πρέπει άμεσα να του διακόψει όλες τις παροχές συναισθηματικής ευχαρίστησης. Με μία εκστρατεία τηλεοπτικών μηνυμάτων θα έδειχνε ισλαμιστές κληρικούς να καλούν σε ιερό πόλεμο τους μουσουλμάνους κατά των απίστων ταλιμπάν(είναι αδιάφορο το αν πιστέψουν οι ταλιμπάν το προπαγανδιστικό μας μήνυμα). Μία προπαγανδιστική τηλεοπτική είδηση θα διέδιδε ότι ένας μουτζαχεντίν αυτοανατινάχθηκε σκοτώνοντας 30 ταλιμπάν(είναι αδιάφορο το αν συνέβηκε πραγματικά το συγκεκριμένο γεγονός-σημασία έχει ο κόσμος να ακούει και να βλέπει τέτοιες ειδήσεις). Όταν γίνονται επιτυχείς στρατιωτικές επιθέσεις από δυτικά στρατεύματα κατά των ταλιμπάν, πρέπει να γράφεται ότι επιτεύχθησαν με την βοήθεια του Αλλάχ. Σημασία έχει οι ταλιμπάν να ακούν, να βλέπουν σε τηλεοπτικά μηνύματα ότι ο Αλλάχ τους μισεί, οι μουσουλμάνοι τους μισούν, οι φίλοι και συγγενείς τους πολεμούν. Να βλέπουν Αφγανές γυναίκες να πολεμούν στο πλευρό των δυτικών στρατευμάτων(ασχέτως αν αυτό δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα).

Προφανώς οι ταλιμπάν δεν είναι τόσο χαζοί να πιστέψουν αυτή την προπαγάνδα. Αλλά στόχος μιάς τέτοιας προπαγανδιστικής εκστρατείας δεν είναι οι ταλιμπάν. Αλλά αυτοί που θέλουν να προσηλυτιστούν στους ταλιμπάν. Τα εκατομμύρια των μουσουλμάνων με απειλητικές διαθέσεις. Αυτούς μας ενδιαφέρει να τιμωρήσουμε προληπτικώς.

Ο προληπτικός πόλεμος δεν διεξάγεται μόνον με στρατιωτικά μέσα. Διεξάγεται κυρίως με ψυχολογικά μέσα. Δεν είναι εύκολο να σταματήσεις τον ταλιμπάν στα βουνά του Αφγανιστάν με την χρήση στρατιωτικών όπλων. Μπορείς όμως να σταματήσεις αυτόν που σκοπεύει να στρατολογηθεί στους ταλιμπάν με την χρήση συναισθηματικών όπλων δημιουργώντας ένα πλέγμα αρνητικών αντιδράσεων γύρω του ώστε να εξουδετερωθεί προληπτικώς.

Δεν αρκεί όμως η εξουδετέρωση του ταλιμπάν, ή του «αντιρατσιστού». Επιβάλλεται ο προσηλυτισμός του στο δικό μας στρατόπεδο. Μόνον τότε επιτυγχάνουμε μονιμότητα αποτελέσματος.

Ο εξουδετερωμένος ταλιμπάν πρέπει να πολεμά τώρα κατά των ταλιμπάν. Ο πρώην «αντιρατσιστής» πρέπει τώρα να καταπολεμά τον μισελληνισμό, τους αλλοφύλους και αλλοθρήσκους εισβολείς.

Για να το επιτύχουμε χρησιμοποιούμε πάλι την εξίσωση της προκαταλήψεως. Για παράδειγμα δείχνουμε μία εικόνα φοιτητού, με μακριά μαλλιά, με σκουλαρίκια, φορώντας μία μπλούζα με τον Τσε Γκεβάρα, και του επικολλούμε την ετικέτα εθνικιστής. Ο «αντιρατσιστής» τηλεθεατής θα νοιώσει θετικά για την εικόνα, αρνητικά για την ετικέτα. Αλλά θα μεταφέρει το θετικό συναίσθημα στην ετικέτα. Η μεταφορά συναισθήματος δεν θα γίνει αντιστρόφως. Δεν θα μεταφέρει το αρνητικό συναίσθημα που νοιώθει για την εθνικιστική ετικέτα στην εικόνα του αριστεριστού φοιτητού. Οι εικόνες είναι δυνατότερες από τις λέξεις. Πρώτα θα δείξουμε την εικόνα για να ανακαλέσει στην μνήμη του ο «αντιρατσιστής» τηλεθεατής θετικές εντυπώσεις, και μετά θα επικολλήσουμε την ετικέτα, διότι οι πρώτες εντυπώσεις έχουν μεγαλύτερη ισχύ.

 Στο τηλεοπτικό μήνυμα ο φοιτητής με εικόνα αριστεριστού, θα μιλά υπέρ του Ελληνισμού και της Ελληνικής Φυλής. Αυτό θα συγκλονίσει συθέμελα τον «αντιρατσιστή» τηλεθεατή διότι βλέπει το πρότυπό του να υπερασπίζει ό,τι ακριβώς μισεί αυτός. Το ζευγάρι εικόνος-ετικέτας πρέπει να επιλεγεί εσκεμμένως ώστε να μην δείχνει άτομα με ξυρισμένα κεφάλια και μυώδεις, αλλά να δείχνουν όπως οι καθημερινοί απλοί άνθρωποι, και ακόμη καλύτερα όπως δείχνουν οι αναρχοαριστεροί. 

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι με ένα-δύο τηλεοπτικά μηνύματα δεν πρόκειται να αλλάξουν απόψεις οι εχθροί του Ελληνισμού. Απαιτείται διαρκής επανάληψη. Εδώ εκτίθενται οι αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να στηρίζεται η Ελληνική προπαγάνδα. Οι μισελληνικές απόψεις δεν ρίζωσαν μέσα σε μία ημέρα στις ψυχές των ανθρώπων. Γίνεται ολόκληρη πλύση εγκεφάλου επί δεκαετίες από τα πανεπιστήμια και τα μμε. Όμως θα ήτο ασύγγνωστος αμέλεια να μην χρησιμοποιούμε τον μηχανισμό αυτομάτων συναισθηματικών αντιδράσεων από την στιγμή που τον χρησιμοποιεί ο εχθρός εναντίον μας. Αν όμως οι Έλληνες προπαγανδιστές σχεδιάζουν τα μηνύματά τους κατά τον τρόπο που ανεφέρθη, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα θα ανατραπεί πολύ σύντομα.

Σήμερα με την χρήση ιστοσελίδων τύπου youtube.com και μιάς βιντεοκάμερας του λιανικού εμπορίου μία μικρή ομάδα Ελλήνων προπαγανδιστών μπορεί να σκηνοθετήσει τέτοια τηλεοπτικά μηνύματα και να τα ανεβάσει στο διαδίκτυο. Άρα δεν επιτρέπεται να ισχυριστεί κάποιος ότι δεν έχουμε τόσα χρήματα για πολλές και ακριβές διαφημίσεις, ούτε ότι τα ναζωραϊκά μμε θα αρνηθούν να προβάλλουν τα τηλεοπτικά μας μηνύματα. Με την χρήση του διαδικτύου το κόστος μιάς τέτοιας διαφημιστικής εκστρατείας είναι μηδαμινό. Το μόνο που απαιτεί είναι αφοσιωμένους Έλληνες προπαγανδιστές.

2. Σιωπηρές παραδοχές  

Σε κάθε ιδεολογική σύγκρουση με τους εχθρούς του Ελληνισμού, πρέπει να αναλύουμε προσεκτικώς τις σιωπηρές παραδοχές που χρησιμοποιεί ο εχθρός μας.

Με τον όρο σιωπηρές παραδοχές εννοούμε ό,τι υπονοεί αλλά δεν επεξηγεί ο εχθρός μας. Οι σιωπηρές παραδοχές δημιουργούν νοητούς άξονες πάνω στους οποίους ο εχθρός θεωρεί ότι πρέπει να κινείται η δική μας σκέψη.

Ύστερα ο εχθρός φορτίζει τα δύο άκρα των νοητών αξόνων με μία θετική εικόνα και μία αρνητική. Τότε έχουμε τον σχηματισμό ενός συνειρμικού άξονος.

Ο εχθρός είναι γνωστόν ότι αρκετές φορές χρησιμοποιεί τον συνειρμικό άξονα ενότητα-διχασμός για να μας φέρει σε δύσκολη θέση. Λέει για παράδειγμα, «εσείς οι ειδωλολάτρες με αυτά που κάνετε διχάζετε το έθνος». Ο ελληνόφωνος ναζωραίος, σιωπηρώς υπονοεί ότι οι Έλληνες πρέπει να ενωθούν με την αίρεσή του.

Θα ήταν λάθος από την πλευρά των Ελλήνων να προσπαθήσουν να απολογηθούν πάνω στον συνειρμικό άξονα ενότητα-διχασμός, εκτός και αν ευθέως δηλώσουμε ότι ναι, θέλουμε τον διχασμό διότι δεν ανήκουμε στο ίδιο έθνος.

Η άλλη λύση είναι η αλλαγή συνειρμικού άξονος. Απαντούμε στον ναζωραίο ως εξής: οι Έλληνες θα πολεμήσουν τους κατακτητές, δεν πρόκειται να υποταχθούν. Εδώ σιωπηρώς χρησιμοποιούμε τον συνειρμικό άξονα αντίσταση-υποταγή.

Με αυτό τον τρόπο δίνουμε την ιδεολογική μάχη στον δικό μας συνειρμικό άξονα και εξαναγκάζουμε τον ναζωραίο να απολογηθεί αυτός για την εισβολή και κατοχή της Ελλάδος και όχι να απολογηθούμε εμείς, επειδή δεν υποτασσόμαστε στην μισελληνική του αίρεση.

Άλλη σιωπηρή παραδοχή που χρησιμοποιούν οι εχθροί του Ελληνισμού, είναι όταν λένε, «είσαι ρατσιστής». Αυτομάτως δημιουργούν έναν συνειρμικό άξονα, όπου στην μία άκρη βρίσκονται οι αντιρατσιστές και στην άλλη οι ρατσιστές. Οι εχθροί μας τρέχουν πρώτοι να καθίσουν στην καρέκλα του αντιρατσιστού, και αφήνουν σε μας την καρέκλα του ρατσιστού.

Κάποιοι Έλληνες προπαγανδιστές συνιστούν την τεχνική της αντιστροφής. Δηλαδή πριν προλάβει το μισελληνικό σκουλήκι να μας επιτεθεί, να τον αποκαλούμε εμείς πρώτοι ρατσιστή.

Είναι μία καλή τεχνική, αλλά έχει το μειονέκτημα ότι ανακαλεί στην μνήμη του Λαού τα εννοιολογικά πλαίσια του εχθρού. Δηλαδή δίνουμε την μάχη πάνω στον συνειρμικό άξονα ρατσιστής - αντιρατσιστής και παλεύουμε ποιός θα καθήσει πρώτος στην καρέκλα του αντιρατσιστού, ώστε να κατηγορήσουμε τον εχθρό μας για ρατσισμό.

Η σωστή κατ’ εμάς τεχνική είναι η αλλαγή συνειρμικού άξονος. Χρησιμοποιούμε την σιωπηρή παραδοχή γενοκτονία – υποβιβασμός της Ελληνικής φυλής. Δηλαδή πριν προλάβει ο εχθρός να μας κατηγορήσει για ρατσισμό, τον κατηγορούμε για γενοκτονία της Ελληνικής Φυλής. Τον κατηγορούμε ότι θεωρεί την Ελληνική Φυλή κατωτέρα των άλλων φυλών.

Μία παρόμοια σιωπηρή παραδοχή κάνουν οι εχθροί μας όταν χρησιμοποιούν τον άξονα διεθνιστής – εθνικιστής. Είναι παρόμοιος με τον άξονα ρατσιστής – αντιρατσιστής. Δεν έχει νόημα να απολογούμαστε πάνω στον συνειρμικό άξονα του εχθρού, εκτός και αν θέλουμε να καυτηριάσουμε τον διεθνισμό συνδέοντάς τον με την παγκοσμιοποίηση.

Μία καλή τεχνική είναι η επιλογή του συνειρμικού άξονος, προδότης - πατριώτης. Ταυτίζουμε τον διεθνιστή με τον προδότη. Τσακίζουμε κάθε προσπάθεια του εχθρού να φορτίζει με αρνητικούς όρους τα Ελληνικά ιδεώδη, φορτίζοντας με αρνητικούς όρους τις μισελληνικές του δοξασίες.

Πρέπει να καταπολεμήσουμε την σιωπηρή παραδοχή που χρησιμοποιούν οι εχθροί μας στον άξονα ευρωπαϊκή ένωση – εθνικισμός. Εδώ η προπαγάνδα του εχθρού υπονοεί ότι από την μία μεριά υπάρχει η ενότητα, και από την άλλη μεριά ο εθνικισμός/φασισμός.

Αλλάζοντας συνειρμικό άξονα, απαντούμε ότι από την μία μεριά υπάρχει ο ιμπεριαλισμός και η αποικιοκρατία(=ευρωπαϊκή ένωση) και από την άλλη μεριά ο εθνικός αυτοπροσδιορισμός και η εθνική ανεξαρτησία.

Και πάλι θεωρούμε λάθος να απολογείται κάποιος Έλλην πάνω στον συνειρμικό άξονα του εχθρού, προσπαθώντας να πεί ότι δεν είναι εθνικιστής, φασίστας κλπ, και ότι η ευρωπαϊκή ένωση έχει αποκτήσει υπερβολικές δικαιοδοσίες. Τραγικό λάθος.

Πρέπει να κατηγορούμε την Ε.Ε. για ιμπεριαλιστική κτηνωδία. Για αποικιοκρατική συμπεριφορά. Να διεγείρουμε το μίσος των λαών γι’ αυτό το νεοβυζαντινό έκτρωμα. Ο σωστός άξων που χρησιμοποιούμε σιωπηρώς είναι αποικιοκρατία - ανεξαρτησία.

  Μία άλλη σιωπηρή παραδοχή που χρησιμοποιείται συχνά από άθεους ή «ελληνοκεντρικούς» ή αμόρφωτους «εθνικούς» είναι το δίπολο δόγμα - ελευθερία. Εδώ οι εχθροί μας υπονοούν ότι η Ελληνική Θρησκεία δεν έχει δόγμα, και ότι το δόγμα αντίκειται στην ελευθερία της σκέψεως.

Ο σωστός συνειρμικός άξων που πρέπει να χρησιμοποιούμε σε απάντηση είναι, οργανωμένος πόλεμος – αποδιοργάνωση. Όσοι μιλούν κατά του Ελληνικού θεολογικού δόγματος το κάνουν είτε διότι δεν το γνωρίζουν είτε διότι αρέσκονται σε αυτό που λαϊκώς αποκαλείται «χύμα κατάσταση». Έκαστος κάνει ό,τι θέλει και πράττει ό,τι θέλει, χωρίς συνοχή και οργάνωση. Χωρίς ανάληψη ευθυνών για το μέλλον του Έθνους.

Το ομότροπον, το ομόθρησκον, το όμαιμον, το ομόγλωσσον, δεν υπάρχει για τους εχθρούς μας. Αποκρύπτουν την αποστασία τους από τον Ελληνικό Λόγο με πομφόλυγες περί ελευθερίας του λόγου. Κάλλιστα ένας ναζωραίος μπορεί να πεί ότι έχει την ελευθερία να επιλέξει την αίρεση των ναζωραίων ως θρήσκευμα, και φυσικά ο ηλίθιος «ελληνοκεντρικός» θα του απαντήσει, «βεβαίως, εμείς σεβόμαστε την ελευθερία σου, δεν είμαστε δογματικοί».

Επειδή η «ελληνοκεντρική» βλακεία δεν έχει όρια, εξηγούμε ότι σκοπός του ιδεολογικού πολέμου είναι να εκβιάσουμε τον εχθρό να υποταχθεί στις ιδέες μας, και όχι να του παραχωρούμε επιχειρήματα να απορρίπτει τις ιδέες μας. 

Η Ελληνική Θεολογία αποτελεί πνευματικό όπλο και όσοι δεν αποδέχονται τα αξιώματά της αποδιοργανώνουν τον Ελληνισμό. Αυτός είναι ο σωστός συνειρμικός άξων.

Ένας άλλος νοητός άξων που έχουν δημιουργήσει οι εχθροί μας είναι το δίπολο ελεύθερη αγορά – προστατευτισμός. Φορτίζουν με θετικούς όρους την ελεύθερη αγορά, ενώ χλευάζουν τον προστατευτισμό και καλούν τον Ελληνικό Λαό να αποφεύγει τον προστατευτισμό σαν την πανώλη.

Μπορούμε να υπερασπιστούμε τον προστατευτισμό με το να συνδέσουμε την έννοια του προστατευτισμού με την υπεράσπιση της Πατρίδος στον οικονομικό πόλεμο.

Μπορούμε να απαντήσουμε λέγοντας ότι προστατεύουμε την Ελληνική οικονομία από επιθέσεις. Όμως το σωστό είναι να αλλάξουμε συνειρμικό άξονα και να πούμε ότι το δίλημμα είναι αθρόες εισαγωγές - εξαγωγική κατεύθυνση της οικονομίας.

Κατηγορούμε όσους μιλούν για ελεύθερη αγορά, ότι εννοούν να μετατραπεί η Ελλάδα σε οικονομική αποικία των ξένων. Ενώ εμείς που θέλουμε τον προστατευτισμό θέλουμε εξαγωγική κατεύθυνση της οικονομίας.

Στις δυτικές χώρες όπου έχει επικρατήσει η παρασιτική, χάρτινη οικονομία, χρησιμοποιείται το δίπολο, ισχυρό - αδύναμο νόμισμα. Το χρησιμοποιούν κατά κόρον οι αμερικανοί χρηματοοικονομικοί αναλυτές. Θεωρούν ότι το δολλάριο όταν ανατιμάται είναι «ισχυρό», ενώ όταν υποτιμάται είναι «αδύναμο».

Στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον αυτός ο προπαγανδιστικός άξων στην περίοδο Κώστα Σημίτη, για να πεισθεί ο Ελληνικός Λαός να εγκαταλείψει την «αδύναμη» δραχμή και να υιοθετήσει το «ισχυρό» ευρώ.

Ακόμη και σήμερα, παρά την επικείμενη διάλυση της ευρωζώνης, τα ευρωγιουσουφάκια χρησιμοποιούν το παραμύθι του ισχυρού ευρώ, και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον Ελληνικό Λαό λέγοντας ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στην «αδύναμη» δραχμή.

Η δική μας απάντηση είναι αλλαγή συνειρμικού άξονος. Ο σωστός άξων είναι, ακριβό – φθηνό νόμισμα. Το ευρώ είναι ακριβό νόμισμα και καταστρέφει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας, ενώ η δραχμή είναι φθηνό νόμισμα και βοηθά την ανταγωνιστικότητά μας.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Κινέζοι διατηρούν το γουάν σε χαμηλά επίπεδα, δηλαδή έχουν φθηνό νόμισμα, αδιαφορώντας για τον άξονα ισχυρό – αδύναμο νόμισμα. Οι Κινέζοι θέλουν φθηνό γουάν για να υποβοηθά τις εξαγωγές τους.

Πρέπει να τσακίσουμε την προπαγάνδα του εχθρού χρησιμοποιώντας τον άξονα, ακριβό ευρώ – φθηνή δραχμή.

Μία σιωπηρή παραδοχή, αγαπητή στους ελαφρόμυαλους, «ελληνοκεντρικούς» και αριστερίζοντες, είναι το δίπολο ανεξιθρησκεία – θεοκρατία. Οι εχθροί μας υπονοούν ότι η θρησκευτική συνοχή σημαίνει θεοκρατία, ενώ η εθνική διάλυση σημαίνει ανεξιθρησκεία.

Κάθε θρησκεία παράγει πολιτικά πρότυπα. Οι ισλαμιστές μεταφέρουν στην γη το θεολογικό τους μοντέλο(υποβιβασμός γυναικών, προσκύνημα πιστών όπως οι δούλοι, κλπ). Είναι λάθος να αποδέχεται ένας Έλλην την ανεξιθρησκεία προκειμένου να μην κατηγορηθεί για θεοκρατία.

Αν δώσουμε την ιδεολογική μάχη πάνω στον άξονα ανεξιθρησκεία – θεοκρατία θα βρεθούμε στην γελοία θέση να αποδεχτούμε την ελευθερία προσηλυτισμού Ελλήνων πολιτών στο ισλάμ μέσα στην Ελλάδα. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με ομαδική αυτοκτονία του Ελληνικού Έθνους.

Ο σωστός άξων είναι ομοιογένεια – εθνική αλλοίωση. Δεν επιτρέπουμε την θρησκευτική διάσπαση του Ελληνικού Έθνους. Η Ελληνική Θρησκεία καθορίζει την εθνική ταυτότητα.

Άλλη εθνική ταυτότητα θα έχουμε αν επικρατήσει η Ελληνική Θρησκεία επί των Ελλήνων, και άλλη αν εξισλαμιστούν οι Έλληνες.

3. Σκληρή δουλειά σε επτά σημεία

Οι Ελληνικές Κοινότητες όταν αγωνιζόντουσαν για την επιβίωσή τους, επέδειξαν θάρρος, τόλμη, ευφυία, πατριωτισμό, θράσος, ευελιξία, πίστη. Οι Έλληνες σήμερα δεν έχουν παρά να μιμηθούν τα στρατηγήματα των Προγόνων.

Σε επτά σημεία απαιτείται σκληρή εργασία:

Πρώτον, με την χρήση μαύρης προπαγάνδας, διαδίδουμε την απογοήτευση στο στρατόπεδό του. Υποβάλλουμε την ιδέα ότι έρχεται το τέλος της ισχύος «μας», ότι ο μισελληνισμός «μας» είναι πιά νεκρός. Διαδίδουμε τον φόβο για τους Έλληνες στις τάξεις του εχθρού, με φωνή και φρασεολογία που να μοιάζει με αυτή που χρησιμοποιεί ο εχθρός. Μέσα στα ηλεκτρονικά φόρουμ, στις πορείες, στα στέκια τους, μιλάμε σαν να είμαστε ανθέλληνες και διαδίδουμε ότι οι Έλληνες κατέχουν παγκόσμια δύναμη, τρομακτική ισχύ.

Δεύτερον, στις τάξεις των αλλοφύλων και αλλοθρήσκων διαδίδουμε την αποκήρυξη της οικογενείας, την απιστία προς την φυλή και το έθνος, τον αντιρατσισμό, τον ατομισμό και το σπάσιμο κάθε υποταγής και δεσμού σε κάθε συλλογική δράση και αλληλεγγύη, διαδίδουμε την αναρχία, το ανέμελο και απολίτικο ύφος. Παρουσιάζόμενοι ως προστάτες των μειονοτήτων διαφημίζουμε ως προοδευτικές ιδέες στις τάξεις του εχθρού τις εκτρώσεις, την πορνεία, την ομοφυλοφιλία, τις φυλετικές επιμειξίες, τα ναρκωτικά.

Ενώ στους Έλληνες ενσταλάζουμε πίστη και αφοσίωση στους Θεούς και στο Έθνος. Στους Έλληνες υποστηρίζουμε ιδέες υπέρ της φυλής και της οικογενείας. Σε αυτά τα σημεία χρειάζεται σκληρή δουλειά. Να μας γίνει δεύτερη φύση ότι σε διαφορετικό κοινό απαιτείται η διάδοση διαφορετικής κλίμακος αξιών.

Τρίτον, όταν εξοντώνουμε έναν εχθρό ή του προκαλούμε σοβαρή βλάβη, πριν αρχίσει να μας καταδιώκει, αλλάζουμε θέση κατηγόρου και κατηγορουμένου: αυτός είναι ο κατηγορούμενος, και εμείς τα αθώα θύματα. Είμαστε οι εισαγγελείς του.

Ξεκινάμε μία λυσσασμένη εκστρατεία να τον καθίσουμε στο σκαμνί, ως ανθέλληνα, φασίστα και ρατσιστή. Τον κατηγορούμε για τα πάντα. Για εγκλήματα που έπραξε ή που αμέλησε να πράξει. Είναι εγκληματίας κατά της ανθρωπότητος επειδή τόλμησε να αντιδράσει στην βλάβη που του προξενήσαμε. Τον δικάζουμε διότι κατατρέχει αθώα θύματα- τους Έλληνες. Κάθε κατηγορία του εναντίον μας, την μετατρέπουμε σε κατηγορία εναντίον του για μισελληνισμό, ρατσισμό, φασισμό.  

Τέταρτον, πρέπει να διατυπώνουμε τα Ελληνικά συμφέροντα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνωνται ότι είναι συμφέροντα όλης της ανθρωπότητος. Ιδίως των ναζωραίων. Το τέχνασμα είναι να πείσουμε τους ναζωραίους ότι το να επικρατήσει η Ελληνική Θρησκεία είναι προς το συμφέρον κυρίως των ναζωραίων.

Όταν κατηγορούμε κάποιον επειδή προσβάλλει τα Ελληνικά συμφέροντα τον κατηγορούμε για προκατάληψη, εμπάθεια, ρατσισμό, ξενοφοβία. Καλύπτουμε τον όρο «Ελληνισμός» με ουδέτερη φρασεολογία. Εξυπακούεται ότι όταν ο εχθρός μιλά για καταπολέμηση του ρατσισμού πάντα εννοεί καταπολέμηση του Ελληνισμού.

Όταν υποστηρίζουμε τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, ο σκοπός συγκαλύπτεται μετονομάζοντάς τον σε αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο κίνδυνος εις βάρος του Ελληνισμού αποκαλείται κίνδυνος εις βάρος όλης της ανθρωπότητος. Πάντοτε επεκτείνουμε το εύρος των ανθρώπων που πλήττονται απο τις επιθέσεις των εχθρών μας.  

Υποβάλλουμε την ιδέα ότι η οργή κατά του μισελληνισμού είναι προς το συμφέρον όλων. Ακόμη και των διεθνιστών. Ειδικά αυτών. Αυτοί πρώτοι κινδυνεύουν αν αφήσουν να επεκταθεί ο μισελληνισμός.

Ισχυριζόμαστε  ότι ο μισελληνισμός αποτελεί κίνδυνο για όλους, ναζωραίους, μουσουλμάνους, κομμουνιστές, καπιταλιστές, κλπ. Όταν κινδυνεύουν οι Έλληνες να πάθουν κακό, κινδυνεύουν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου.

Διαδίδουμε ότι ο μισελληνισμός είναι κατά βάσιν αντικομμουνιστικός, αντικαπιταλιστικός, αντιχριστιανικός, αντιμουσουλμανικός, αντισημιτικός. Προσπαθούμε να στρατολογούμε εβραίους, ναζωραίους, μουσουλμάνους, κομμουνιστές, καπιταλιστές, διεθνιστές, που θα μιλάνε υπέρ των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και κατά της μάστιγος του μισελληνισμού η οποία ταλανίζει τους κύκλους των. Πρέπει να διαιρέσουμε το στρατόπεδο των διεθνιστών. Να πείσουμε ένα ποσοστό διεθνιστών ότι δίωξη του Ελληνισμού σημαίνει καταδίκη του διεθνισμού, ασχέτως αν αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα. Στην προπαγάνδα δεν έχει σημασία η αλήθεια, αλλά η κατοχή της ψυχής του εχθρού. 

Πέμπτον, οι Έλληνες πρέπει να εκπαιδευτούν αφ’ ενός στο πώς να γράφουν μυθιστορήματα στα οποία θα εμφανίζουν τους εχθρούς του Ελληνισμού να παίζουν πρωταγωνιστικούς ρόλους. Οι εχθροί μας εμπλέκονται σε φανταστικά γεγονότα που οδηγούν στην καταστροφή τους. Έτσι κτίζουμε σιγά-σιγά αυτοεκπληρούμενες προφητείες.

Αφ’ ετέρου πρέπει να εκπαιδευτούν στο πώς το Ελληνικό μήνυμα περνά στα μέσα μαζικής ενημερώσεως. Οπωσδήποτε πρέπει να δημιουργήσουν βιομηχανία μέσων ενημερώσεως που να εκπέμπουν σε όλες τις γλώσσες τους κόσμου, με παγκόσμια εμβέλεια.

Μόλις δίνεται μία Ελληνική πολιτική μάχη να στρατεύωνται όλοι οι Έλληνες και με τηλεμοιότυπα, ιστοσελίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, πρακτορεία ειδήσεων, εφημερίδες, από στόμα σε στόμα, να διαδίδουν και να επιβάλλουν το μήνυμα και τους όρους μας σε όλες τις χώρες και όλους τους λαούς του κόσμου. Κάθε Έλλην πρέπει να είναι κάτοχος ενός μέσου ενημερώσεως. Τα μέσα ενημερώσεως αποτελούν στρατηγικό εξοπλισμό των Ελλήνων. Είναι πολύ πιό σημαντικά από πολεμικά πλοία και αεροπλάνα. Οι ξένοι πρέπει να αγοράζουν τις ειδήσεις τους από τα Ελληνικά ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Έκτον, όταν ορίζουμε μία έννοια αμέσως προσδιορίζουμε και την αντίθετή της, σύμφωνα με τα δικά μας συμφέροντα. Αν για παράδειγμα θέλουμε να μιλήσουμε για τον ρατσισμό, αμέσως προσδιορίζουμε τί σημαίνει αντιρατσισμός, σύμφωνα με τα δικά μας συμφέροντα. Ρατσισμός είναι το μίσος κατά της Ελληνικής Φυλής. Αντιρατσισμός είναι η προστασία της Ελληνικής Φυλής. 

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για την τρομοκρατία, αμέσως προσδιορίζουμε τί σημαίνει αντιτρομοκρατικός αγών, σύμφωνα με τα δικά μας συμφέροντα. Ποτέ δεν αφήνουμε στον εχθρό περιθώριο να προσδιορίζει τις έννοιες και τους όρους που χρησιμοποιούμε, ούτε τις αντίθετες έννοιες.

Αν κάποιοι αριστεροί διεθνιστές ισχυρίζονται ότι οι Έλληνες είναι ίσοι με τους μαύρους, απαντούμε αλλάζοντας πρώτα το μέτρο ισότητος λέγοντας ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι κάτω από τους Πατρώους Θεούς, αφήνοντας έτσι τους μαύρους εκτός συγκρίσεως. Συνεχώς καθορίζουμε το πεδίο που θα δοθεί η ιδεολογική μάχη. Δεν αφήνουμε στον εχθρό να προσδιορίζει καμμία λέξη, κανέναν όρο, καμμία έννοια.

Χρειαζόμαστε την οργάνωση μίας αντεθνικής διεθνιστικής αριστεράς που να υποστηρίζει τον Ελληνισμό. Χρειαζόμαστε την δημιουργία νεοφιλελευθερισμού που να υποστηρίζει την Ελληνική βιομηχανία. Την δημιουργία χριστιανισμού που να υποστηρίζει την επικράτηση της Ελληνικής Θρησκείας. Την δημιουργία ισλαμισμού που να υποστηρίζει τον Ελληνισμό σε σημείο να εξοντώνει τους μουτζαχεντίν και τους άραβες προκειμένου να σώσει τους Έλληνες και τον Ελληνισμό.

Είναι γνωστόν άλλωστε ότι το αντεθνικό δυτικόφερτο κίνημα της παγκοσμιοποιήσεως κατάφερε να στρατολογήσει πολλούς αριστερούς διανοουμένους οι οποίοι λειτουργούν ως πέμπτη φάλαγγα της παγκοσμιοποιήσεως καταφερόμενοι εναντίον οιασδήποτε εθνικής ιδέας.

Πρέπει να τσακίσουμε τον νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση δημιουργώντας κινήματα κατ’ επίφασιν διεθνιστικά που θα έχουν στόχο να εξευτελίσουν κάθε έννοια νεοφιελευθερισμού και παγκοσμιοποιήσεως.

Τα στελέχη αυτού του κινήματος πρέπει να καθυβρίζουν με τα χειρότερα λόγια τα έθνη, τους λαούς και τα σύμβολά τους, να προβαίνουν σε προβοκατόρικες ενέργειες, πχ κάψιμο της σημαίας, δηλώνοντας δημοσίως ότι υποστηρίζουν τον νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση.

Πρέπει να καθυβρίζουν τους ηλικιωμένους, τα ορφανά, τους αρρώστους, ώστε να δημιουργήσουν κύμα επαναστατικής οργής κατά του νεοφιλευθερισμού. Έχει όμως σημασία η ταμπέλα των κινημάτων αυτών. Αν δηλώσουν αναρχικοί ή κομμουνιστές, δεν θα ξεσηκώσουν τον κόσμο κατά του νεοφιλελευθερισμού. Αν όμως παριστάνουν τους νεοφιλέλευθερους ακτιβιστές και σε κάθε προσβλητική πράξη βάζουν την υπογραφή του νεοφιλελευθερισμού, οι λαοί γρήγορα θα εξαγριωθούν.     

Έβδομον, πάντα υπερτερεί το πνεύμα έναντι των υλικών συμφερόντων, είτε μιλάμε για κυριαρχία στις λέξεις, έννοιες, ένστικτα, συμπεριφορές, παραστάσεις, συνειρμούς.

Οι Έλληνες πρέπει να μάθουν να χειρίζωνται σωστά τις λέξεις, τις έννοιες. Πρέπει να απαλλοτριώνουν τον ιδεολογικό-ψυχολογικό εξοπλισμό του εχθρού. Να αλλάζουν την ροή των ιδεών/συναισθημάτων/αποφάσεων των εχθρών.

Οι Έλληνες αφού συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν την ίδια διαπραγματευτική δύναμη με τους εχθρούς, την οργάνωση, και την βία που έχουν στην διάθεσή τους οι εχθροί. Αλλά μπορούν να αλλάξουν τις ιδέες, τα συναισθήματα και την συμπεριφορά των εχθρών με συνεχή προπαγάνδα. Και να τους κάνουν να βλέπουν την δική τους καταστροφή ως σωτηρία. Να τους αλλάξουν την αντίληψη περί του δικού τους συμφέροντος.